ciwieństwie do muzyki, przychodzi w dość późnym stosunkowo wieku.
Pytanie jest czy zjawiska te mają swoje przyczyny w mylnym systemie wychowawczym, nie pozwalającym na rozwinięcie tego, co Buszek nazywa czystą wyobraźnią, czy też jest istotnie związane ze środkami tej sztuki.
Byliśmy dotąd tego ostatniego zdania. Jednak eksperymenty Buszka zdają się temu, przynajmniej częściowo zaprzeczać.
Uważaliśmy dotąd, że wczesna linia rozwojowa zdolności malarskich stanowi coś zupełnie odrębnego od dalszych ewentualnych zjawisk w tej sferze. Gdyby udało się przy pomocy odpowiedniego wychowania, zachować ciągłość tę, byłby to dowód, że możnaby dziś jeszcze hodować artystów w racjonalny sposób, tak jak się hoduje inne stwory. Wątpliwości nasze w tej kwestyi, w związku z teoryami, które rozwinęliśmy w części IV-tej „Nowych form w malarstwie“, wypowiemy na końcu.
Wracając do systemu Buszka, metoda jego jest następująca: bierze on pewną ilość dzieci, chcących rysować i poprostu puszcza je na papier, dając im w ręce kolorowe ołówki. Od pierwszych kresek zaczynając można się już odrazu zoryentować czy dane dziecko ma wyjątkową zdolność wyobrażania i przeniesienia swojej wizyi na papier.
Strona:PL Stanisław Ignacy Witkiewicz-Szkice estetyczne.djvu/122
Ta strona została uwierzytelniona.
