Strona:PL Stanisław Ignacy Witkiewicz-Szkice estetyczne.djvu/28

wać jako pewną jedność wielości, posiadającą cechę jedności samą dla siebie, i to jedność w wielości form sylwetowych, niezależną od tego, jakie sylwety przedmiotów te formy składowe nam przypominają i w uniezależnieniu od tego, czy z punktu widzenia życia i świata zewnętrznego, formy tych przedmiotów są zdeformowane, czy nie.
 Forma estetyczna jest, inaczej mówiąc, konstrukcyą, której jedności nie możemy do żadnych innych pojęć sprowadzić, niczem obcem samej formie jako takiej wytłómaczyć. Pewną formę ma wszystko: węgiel rozsypany na podłodze, plama na obrusie, poszarpane wichrem obłoki i kupa śmieci w kącie podwórza. Samem pojęciem formy nie możemy operować w estetyce ponieważ pojęcie to, bez uprzedniego zróżniczkowania, może być tylko zaciemniającem i prowadzącem do nieporozumień. Dlatego w książce p. t. „Nowe Formy w malarstwie” wprowadziliśmy pojęcie Czystej Formy w sferze malarstwa, w znaczeniu kompozycyi form sylwetowych w danej zamkniętej przestrzeni.
 Używając jednak pojęcia konstrukcyi w estetyce musimy zastrzedz się przed mięszaniem pojęcia tego z pojęciem konstrukcyi w tem znaczeniu, w jakiem używane bywa w życiu, a mianowicie