może różnych teoretyków do wspólnego i jaśniejszego poglądu. Jest to oczywiście trudnem nad wyraz, z powodu tego, że każdy mówi: „meine Wahrheiten sind nicht für die anderen“ i łupi dalej swoje w zupełnej samotności, która źle działa na humor i wytwarza osobiste kwasy, tak zatruwające naszą artystyczną atmosferę. Zarzutu nieścisłości i lekkomyślności nie robimy oczywiście Leonowi Chwistkowi, którego poważne i ścisłe rozumowania nie dotyczą niestety teoryi sztuki w istotnem znaczeniu.
Przechodząc z kolei do rzeźby, musimy zaznaczyć, że tu problemat jest o wiele trudniejszym. Zaznaczamy go tylko lekko, poddając rozwiązanie sądom specyalistów.
Rzeźby nie możemy objąć jednym rzutem oka jak obrazu i odgadnąć odrazu całej jej budowy. Chyba może stosować się to absolutnie do kuli, już mniej do innych brył geometrycznych umiarowych, a w przybliżeniu do rzeźb, przedstawiających znane nam skądinąd przedmioty, lub stworzenia. Ale nie może być o tem mowy w stosunku do rzeźby, której celem jest konstrukcja form bryłowych w rzeczywistej przestrzeni, rzeźbiarska kompozycya czyli rzeźbiarska Czysta Forma. Jakkolwiek do pewnego stopnia możliwym jest pewien rodzaj zrozumienia rzeźby z jednego tylko jej profilu, dla istotnego jej pojęcia trzeba ją obejść dookoła i obejrzeć wszystkie
Strona:PL Stanisław Ignacy Witkiewicz-Szkice estetyczne.djvu/35
Ta strona została uwierzytelniona.