Strona:PL Stanisław Ignacy Witkiewicz-Szkice estetyczne.djvu/66

trójkątów nierównobocznych) i harmonja barw, tworzą jedność z charakterem kompozycyi, jedność wypływającą z samodzielnie zdobytego stylu.
 Kubizm, (którego Picasso jest istotnym twórcą mimo teoretyzowania go przez innych) jest czemś organicznem, czemś koniecznie złączonem z innemi elementami jego dzieł (kolorem, ujęciem formy). Na wystawie „Niezależnych“ w Paryżu, następnie w Rosyi, Anglji, a nawet i u nas, widzieć można setki obrazów jego epigonów, z pośród których niewielu zdołało wytworzyć, na tle kubizmu (często zmieszanego z futuryzmem) styl swój własny. Do tych ostatnich należy u nas przedewszystkiem: Czyżewski, Chwistek, Gottlieb (Leopold) i Żyznowski. U innych mamy pewne „ukubistycznienie“ zresztą zupełnie innego gatunku obrazów, których kompozycya bynajmniej nie jest w organicznej całości z charakterem poszczególnych mass jej i ujęciem formy. Powstają z tego portrety o pewnej kanciastości, lub okrągłości linji (rondyzm) jak n. p. u rosyjskiego malarza Natana, albo tak rozpowszechnione w pewnych sferach kupy klocków, lub zwały trój-kątów sferycznych, nie stanowiące żadnej konstrukcyi formy w całości. Forma w malarstwie nie polega na formie jakiegoś oddzielnego klocka, lub robienia obrazu z wielości takich klocków, tylko na konstrukcyi całości. Ale o tem zdają się zapominać teoretycy fotmizmu n. p. Leon Chwistek, którego poglądy