Ta strona została uwierzytelniona.
DRUCIARZ.
Szedł druciarz ulicą. Wy znacie druciarza?
Co „garnki drutować!“ raz po raz powtarza.
Szedł w lichej odzieży, a mróz był niemały,
I ręce zacierał, i z zimna drżał cały.
Dwa złote mu chciała dać matka Marcyni;
Dziewczynka wstrzymuje: „Ach co mama czyni?
Wszakże on nie żebrak, ręki nie nadstawia?
On tylko drucikiem garnuszki naprawia“.
