Strona:PL Stanisław Przybyszewski-Mocny człowiek 230.jpeg

nieostrożnie papierosa, a wszystko w płomieniach stanie.
 — I ty to zeznasz?
 — Oczywiście.
 — A jak go zapytają, na kogo ma podejrzenia, że ewentualnie mógł wzniecić ogień i chcieć zniszczyć całą jego pracę?
 — Uprzedzę Borsuka, że ja to zrobiłem — mnie, jako sprawcę, nie poda: raz, że Borsuk ma wdzięczne serce, a po drugie, że mnie wtedy tu nie będzie.
 — Ja mam to zrobić?
 — Jeżeli czujesz siły po temu?
 — A, gdy powie, że to Karska jedyna mogła to zrobić?
 Bielecki się uśmiechnął.
 — To zupełnie wykluczone. Znam kobietę, która uroczyście przysięgnie, że właśnie w tym czasie byłaś u niej z wizytą; a mieszka na przeciwległym końcu miasta.
 — To chyba nie Łusia?
 — Żartujesz...
 — To masz tu jeszcze jedną kobietę?
 — A cóż ci to przeszkadza?
 — Potrzebna ci?
 — Przed chwilą słyszałaś, że mi potrzebna i to nawet bardzo.
 — Kochasz ją?
 — Od ciebie tak naiwnego pytania się nie