|
GOSPODARZ
- tak się w każdym z nas coś burzy,
- na taką się burzę zbiera,
- tak w nas ciska piorunami,
- dziwnemi wre postaciami
- dawnym strojem, dawnym krojem
- a ze sercem zawsze swojem;
- to dawność tak z nami walczy.
- Coraz pamięć się zaciera, — — —
- tak się w każdym z nas coś zbiera
POETA
- Duch się w każdym poniewiera,
- że czasami dech zapiera;
- takby gdzieś het gnało, gnało,
- takby się nam serce śmiało
- do ogromnych wielkich rzeczy
- a tu pospolitość skrzeczy
- a tu pospolitość tłoczy,
- włazi w usta, w uszy, oczy;
- duch się w każdym poniewiera
- i chciałby się wydrzeć, skoczyć,
- ręce po pas w krwi ubroczyć,
- ramię rozpostrzeć szeroko,
- wielkie skrzydła porozwijać,
- lecieć, a nie dać się mijać;
- a tu pospolitość niska
- włazi w usta, ucho, oko; — —
- daleko, co było z bliska, —
- serce zaryte głęboko,
- gdzieś pod czwartą głębną skibą,
- że swego serca nie dostać.
|
