- czy ty próchno, czy ty czarem,
- żeś ze słowem przyszedł starem,
- żeś na mnie użył sposobów
- i co we mnie tajemnicą,
- ty mówisz jak rzecz prawdziwą;
- jako żywo, jako żywo
WERNYHORA
- mówię Słowo, — rzecz prawdziwą
- chwila, chwila osobliwa:
- wybrałem dziś weselisko,
- twój dworek, dróżkę, zagrodę, —
- Słyszysz, jaki wicher wyje!
- Słyszysz, wielki deszcz się pluszcze!
- Słyszysz, chrzęszczą wielkie drzewa
- i jako trzaskają kuszcze:
- to tam moja drużba śpiewa,
- tysiąc koni grudy bije
- ze złotemi podkowami
GOSPODARZ
- Jezus, zmiłuj się nad nami
WERNYHORA
- leć kto pierwszy do Warszawy
- z chorągwią i hufcem sprawy,
- z ryngrafem Bogarodzicy:
- kto zwoła sejmowe stany,
- kto na sejmie się pojawi
- Sam w stolicy — ten nas zbawi!
GOSPODARZ
- Jako żywo, jako żywo;
- Waść mi takie dziwa prawi
- i to jako rzecz prawdziwą
|
