Strona:PL Stanisław Wyspiański-Wesele 155.jpeg

GOSPODYNI

cała złota,

a mistyrna tyz robota.

Któż to zgubił? — Schować trzeba

GOSPODARZ

zwołać ludzi, — spadło z nieba;

trza pokazać zgromadzeniu

SCENA 29. GOSPODARZ, GOSPODYNI.

GOSPODYNI

nima cego, — Scęście w ręku;

tego z ręki sie nie zbywa,

w tajemnicy sie ukrywa,

światom sie nie przekazuje:

Scęście swoje sie szanuje!

GOSPODARZ

złota!

GOSPODYNI

prawda

GOSPODARZ

rzuć do skrzyni!

prawdziwieś do ręki wzięła;

szczęście swoje się szanuje,

czyli Piekła dar, czy z Nieba, —

aleć jensze szczęście moje

GOSPODYNI

cóz ty godos, ja sie boje