Strona:PL Stanisław Wyspiański - Wiersze, fragmenty dramatyczne, uwagi.djvu/172

Ta strona została skorygowana.
(daje znak królowi)

Grzeszniku powstań. —

KRÓL
(wstaje)
KARDYNAŁ
(zbliża się do króla)
KRÓL
(całuje kardynała w rękę)
KARDYNAŁ
(całuje króla w ramię)

Pokorny ja sługa wobec pomazańca Bożego.

KRÓL

Przychodzę prosić Waszą miłość posiłek ze mną przyjąć, — raczej przyjmiecie chęć naszą łaskawie

KARDYNAŁ

Weźmiesz nas na stół swój z dziećmi mojemi z przyjacioły mojemi —

KRÓL

Prosimy, sercem, prosimy zacni ojcowie.

KARDYNAŁ

Bodaj się to syn w ojca wdał — ot patrzysz Wasza miłość, a czyli przeszłość tę widzisz? jakeśmy kopię kruszyli z krzyżaki. —