Strona:PL Stanisław Wyspiański - Wiersze, fragmenty dramatyczne, uwagi.djvu/238

 Str. 50. Wyraz-to nastroju ducha w czasie pisania „Bolesława Śmiałego“ i komponowania dekoracyj i kostyumów. (Porównać „Świetlicę Bolesławowską“, meble i stroje w teatrze krakowskim, oraz „Lalki Bolesławowskie“, obecnie w Muzeum Narodowem). Poeta daje tu wyraz przekonaniu o naczelnem znaczeniu wolnej, z natchnienia wypływającej, twórczości artystycznej. Opierała się ona u niego na bardzo gorliwych studyach historycznych i archeologicznych, ale dawały one tylko podkład, materyał surowy.
 Częściowo był ten wiersz drukowany w „Krytyce“, (nr. II. cz. II. 1910 r.)
 Str. 53—5. „Hymn“ powstał z początkiem r. 1905. Przyczyny prywatnej natury, spowodowały wstrzymanie druku, i „Hymn“ ukazał się dopiero w „Nowej Reformie“ z d. 2. czerwca 1906 w dzień Zielonych Świąt.
 Szereg wierszy, pisanych pod wrażeniem wypadków w Królestwie z r. 1905, spalił Poeta w lipcu 1907 r.
 Str. 59. Najdawniejszy ten ze znanych utworów dramatycznych Poety, pisany jeszcze na ławie gimnazyalnej, powstał pod wrażeniem obrazu Matejki. I co za zbieg okoliczności! Pierwszy swój utwór sceniczny młody autor kończy ugrupowaniem osób, „jak na obrazie Matejki“; prawie zaś ostatnie słowa, wyrzeczone przez St. Wyspiańskiego na łożu śmierci, zawierały wskazówkę, aby scenę Unii lubelskiej z dramatu „Zygmunt August“ ugrupować, „jak na obrazie Matejki“.
 Str. 68. Utwór ten pisany był w czasie pracy nad witrażem „Śluby Jana Kazimierza“, zamówionym dla