Strona:PL Stefan Żeromski - Popioły 01.djvu/233

 — Ja Les propos interrompus...
 — Monsieur le Cure!
 — La toilette.
 — Czekajcie, czekajcie! Tyle żądań... Głosujmy, jak na sejmiku.
 — Ja chcę koniecznie — l’Avocat. Koniecznie, bardzo koniecznie!...
 — Kto jest za Avocat?
 — Nie, nie! Avocat — to nieprzyjemne. Lepiej już La toilette, albo Combien vaut l’orge?
 — A możeby Le Capucin? To zabawne. Pamiętacie Kamila w postaci capuchon, a Cecylkę jako la barbe?
 — Spróbujmy naprzód La toilette.
 — No, dobrze! La toilette! Wszyscy się zgadzają?
 — Wszyscy...
 — Wszyscy!
 — Tout le monde est assis...
 — Już jestem gotów!
 — Ja będę le miroir... Lubię, żeby we mnie patrzono — cha-cha!...
 — Ja la boíte à rouge...
 — Skryta, skryta buatka!...
 — Ja la boíte à poudre...
 — Eli będzie la boíte à mouches...
 — A Kamil — le flacon!
 — Ach, to wyborne, Kamilek — le flacon!
 — Cecylka, czekajcie, czekajcie: Le faux chignon...
 — Gabryel — le fer à friser.
 Rafał, ogarnięty przez ciekawość, zapomniał, gdzie