Ta strona została uwierzytelniona.
— Ale słuchajno, fujaro, może ja ci zrobiłem przykrość?... Widzisz, ja szczerze gadałem, ja z pod serca... Zostańże, nie rób mi tej przykrości! Proszę cię... słuchajże...
Raduski uderzył go kilkakroć po ramieniu, zaśmiał się i wyszedł z mieszkania.
