Strona:PL Stefan Żeromski - Syzyfowe prace.djvu/072

Gucia dobrze odpowiedzieć? Dlaczego on jemu nie może dać korepytycje, kiedy wszystkie profesory mają prawo dawać korepetycje? Mój brat tak sobie pomyślał i udał się do p. Majewskiego, który egzaminuje, który później przez cały rok uczy we wstępnej klasie ruskiego, artymetyki... on jego grzecznie poprosił...
 — Dużo też zapłacił brat pański za takie lekcje?
 — Tego ja nie wiem dokładnie, ale mnie się zdaje, że niedużo. To jest wyrozumiały człowiek, ten pan Majewski.
 — A czy długo bratanek pański chodził do niego?
 — To samo niedługo. Całej parady tydzień chodził.
 — I zdał?
 — Zdał bardzo dobrze, lepiej, niż takie, co mieli korepytory akademiki...
 — Panie łaskawy — rzekła matka Marcinka — nie mógłbyś się pan czasami dowiedzieć od swego brata, ile on też zapłacił p. Majewskiemu?
 — Dlaczego nie? Ja mogę się dowiedzieć, ale odpowiem chyba aż jutro, bo mój brat mieszka bardzo daleko na drugim końcu miasta, za przedmieściem Podpórką, a ja nie mam tam żaden interes...
 — Jabym panu zwróciła koszta na dorożkę — rzekła pani Borowiczowa, wydobywając z woreczka papierek rublowy i podając go kupcowi, — gdybyś pan zechciał zaraz pojechać i dowiedzieć się szczegółowo.
 — Owszem, ja to mogę zrobić dla pani, — rzekł starozakonny, od niechcenia chowając papierek do portmonetki. Ja się dowiem i niedługo wrócę. Adiu!