świata duszy, które łączy czwarty. Zkąd wynika następujący podział świata duszy:
1) Region ognia żądz
2) „ płynnej pobudliwości
3) „ życzeń
4) „ ochoty i niechęci
5) „ światła duszy
6) „ twórczej mocy dusznej
7) „ życia duszy.
W trzech pierwszych regionach otrzymują twory duszne swe własności ze wzajemnych ustosunkowań między antypatyą i sympatyą; w czwartym regionie działa sympatya wewnątrz tworu dusznego; w trzech wyższych staje się moc sympatyi coraz swobodniejszą, świecąc i ożywiając przelatują przestrzeń duszną substancyę tych regionów, budząc do życia to, co pozostawione samo własnemu bytowi zginąćby musiało.
Powinno to być zbytecznem, jednak podkreśla się tu dla jasności, że siedem podziałów świata duszy nie stanowi czegoś złożonego z siedmiu odciętych sfer. Jak w świecie fizycznym przenikają się ciała stałe, płynne i lotne, tak samo przenikają się: ogień żądz, płynna pobudliwość i siły świata życzeń w przestrzeni dusznej. A jak w świecie fizycznym ciepło przenika ciało, a światło je oświeca, podobnie dzieje się w świecie dusznym z ochotą i niechęcią
Strona:PL Steiner - Przygotowanie do nadzmysłowego poznania świata i przeznaczeń człowieka.djvu/100
Ta strona została przepisana.