Strona:PL Steiner - Przygotowanie do nadzmysłowego poznania świata i przeznaczeń człowieka.djvu/129

jako coś należącego do świata zewnętrznego, jako ogniwo tego świata. Już nie oddziela się jego cielesność od pozostałego otoczenia, jako coś bliżej nam pokrewnego. Odczuwa się cały świat zewnętrzny włącznie z własnem ciałem naszych wcieleń jako jedność. Nasze własne wcielenia stapiają się z pozostałym światem w jedno. W ten sposób patrzymy tu na prawzory fizyczno-cielesnej rzeczywistości jako na pewną jedność, do której sami należymy. Uczymy się coraz bardziej przez obserwacyę poznawać naszą wspólność, nasze powinowactwo z otoczeniem. Uczymy się mówić do siebie. To, co się wkrąg ciebie rozpościera, toś ty sam. — Jest to zaś jedna z podstawowych myśli staro-indyjskiej Vedanta — wiedzy. Z mędrcem zrasta się już za życia ta myśl, którą ktoś inny po śmierci dopiero ogarnia, wypływająca z poczucia pokrewieństwa jego do wszystkich rzeczy, myśl: — „To jesteś ty“. W życiu ziemskiem jest to ideał, w myślach żyjący; w „krainie duchów“ jest to bezpośredni fakt. który wyjaśnia się ciągle przez doświadczenie duchowe. A człowiek w tej krainie coraz bardziej sobie uświadamia, że on istotnie do świata duchów należy. On uważa się za ducha między duchami, jako ogniwo istotnego Pra-ducha i sam przez się odczuwa. „Jam jest Pra-duch“. (Nauka Vedanty mówi: „Jam jest Brahman“ t. zn. należę jako ogniwo do praistoty, z której powstały wszystkie istoty). Otóż pomy-