występują w tych samych miejscach tony jasnej czerwieni i zieleni. Można spostrzedz, że z rosnącą inteligencyą przeważają coraz widoczniej tony zielone. Bardzo mądrzy ludzie, ale trwający w zadawalaniu popędów zwierzęcych, mają wiele zieleni w aurze. Zieleń ta jednak będzie miała zawsze odcień brunatny albo brunatno-czerwony, słabszy lub mocniejszy. Wielką część aury nieinteligentnych ludzi przepływają brunatno-czerwone albo nawet ciemno-krwawe prądy.
Istotnie różni się od takich czuciowych natur aura ludzi spokojnych, rozważnych. Brunatne i czerwone tony znikają, a występują różne odcienia zieleni. U natur myślących pojawia się pewien harmonijny zielony ton zasadniczy. Tak wyglądają przedewszystkiem te natury, o których rzec można, że umieją się znaleźć w każdej sytuacyi.
Niebieskie tony barwne pojawiają się u natur ofiarnych. — Im więcej człowiek oddaje swoją jaźń w ofierze pewnej sprawie, tem wyrazistszemi stają się niebieskie odcienia. Pod tym względem spotyka się tutaj dwa odmienne rodzaje ludzi. Są natury o małej sile myślowej, dusze bierne, które nie mają nic do dorzucenia na szalę wydarzeń świata, prócz swego „dobrego serca“. Ich aura jarzy się pięknym błękitem. Takie same barwy posiadają natury ofiarne i religijne, pełne współczucia dusze i takie, co się chętnie wypowiadają w dobrym czynie. Jeżeli
Strona:PL Steiner - Przygotowanie do nadzmysłowego poznania świata i przeznaczeń człowieka.djvu/155
Ta strona została przepisana.