to u większości ludzi we współczesnej epoce świata.
Ale rozwój ludzkości nie zatrzyma się na żadnym stopniu; on musi iść wciąż dalej. Co tu oznaczamy jako świat duszy, opisują w potocznej teozoficznej literaturze, jako „astralny“, świat ducha zaś „mentalny“).
Ludzie wyobrażają sobie często mimowolnie „wyższe zmysły“, jako podobne do fizycznych. Trzeba sobie uprzytomnić, że się ma do czynienia w tych narządach z utworami ducha albo duszy. Nie powinno się tedy oczekiwać, że to co się spostrzeże w światach wyższych, jest tylko pewnym rodzajem mglistej bardziej rozrzedzonej substancyi. Dopóki się spodziewamy czegoś podobnego, nie możemy osiągnąć żadnego wyobrażenia o tem, co się rozumie przez „światy wyższe“. Byłoby łatwiej dla wielu ludzi wiedzieć coć o wyższych światach, wprawdzie z początku tylko elementarne rzeczy — gdyby nie wyobrażano sobie tego, co się ma spostrzedz, jako przesubtelnionej substancyi. Ponieważ z góry sobie to uroili, nie chcą zasadniczo uznać tego o co tu istotnie chodzi. Znajdują nierzeczywistem, są niezadowoleni z tego, co spostrzegają i t. d. Zapewne, wyższe stopnie duchowego rozwoju nie łacno są dostępne, ale niższe — a tych jest wiele — nie byłyby tak ciężkie do osiągnięcia, gdyby nie przesądy, które na tem polegają, że to co
Strona:PL Steiner - Przygotowanie do nadzmysłowego poznania świata i przeznaczeń człowieka.djvu/89
Ta strona została przepisana.