ku wyższym światom i który pomaga do wzniesienia się ku nim. (Uwidoczni się to w jednym z późniejszych rozdziałów, gdzie omawianem będzie kształtowanie dusznych i duchowych narządów spostrzegania. Z początku może człowiek tylko przez podobieństwa przyjmować poznanie wyższych światów. Potem dopiero sam sobie stworzy „wgląd“ w te rzeczy).
Jak substancye z których się składają i siły, które władną naszym żołądkiem, sercem, płucami, mózgiem i t. d., wyrastają ze świata cielesnego, tak samo wyrastają nasze duszne własności, nasze popędy, żądze, uczucia, namiętności, życzenia, odczucia i t. d. ze świata duszy. Dusza ludzka jest ogniwem świata dusznego, jak ciało jest częścią świata fizycznego. Dla uwydatnienia różnicy pomiędzy światem cielesnym a dusznym, można powiedzieć, że ostatni jest we swych przejawach i istotach daleko subtelniejszy, ruchliwszy i podatniejszy do kształtowania niż pierwszy. Trzeba jednak wiedzieć, że w przeciwstawieniu do fizycznego wstępuje się w zupełnie nowy świat, wstępując w świat duszny. Kiedy się używa wyrażeń „grubszy“ czy „subtelniejszy“, to trzeba sobie uświadomić, że się porównawczo zaznacza, co zasadniczo jest rożnem. To odnosi się do wszystkich wyrażeń zapożyczonych ze świata fizycznego a określających świat duszy. Mając to na względzie można powiedzieć, że utwory i istoty
Strona:PL Steiner - Przygotowanie do nadzmysłowego poznania świata i przeznaczeń człowieka.djvu/91
Ta strona została przepisana.