Strona:PL Stendhal - Kroniki włoskie.djvu/132

mile od Castro, zatrzymał się w gospodzie, aby przeczekać największy upał. Tam dopiero przedstawił swój zamiar; następnie wyrysował na piasku plan klasztoru, który chciał napaść.
 — O dziewiątej, rzekł do swoich ludzi, powieczerzamy za miastem; o północy wejdziemy; zastaniemy pięciu kamratów, którzy czekają w pobliżu klasztoru. Jeden z nich, konny, uda gońca z Rzymu, aby odwołać signorę Campireali do łoża konającego męża. Będziemy się starali przebyć bez hałasu pierwszą bramę, ciury klasztorne zbyt łatwo mogliby nas wystrzelać z muszkietów, na placyku pod klasztorem lub w przejściu między pierwszą a drugą bramą. Druga brama jest żelazna, ale mam do niej klucz.
 „Prawda, że są tam olbrzymie wrzeciądze żelazne przytwierdzone do muru; kiedy są założone, wówczas niema sposobu otworzyć. Ale ponieważ te sztaby żelazne są zbyt ciężkie aby odźwierna mogła je poruszyć, nigdy nie widziałem aby je zamykano, a przechodziłem tamtędy z dziesięć razy. Mam nadzieję, że i dziś wieczór uda mi się przejść bez przeszkód. Zgadujecie że mam sprzymierzeńców w klasztorze; zamiarem moim jest porwać osobę świecką, nie zakonnicę; nie powinniśmy robić użytku z broni, chyba w ostateczności. Gdybyśmy wszczęli bitwę przed naszem przybyciem do drugiej bramy, odźwierna zawołałaby niechybnie dwóch starych ogrodników mieszkających w klasztorze, i zdołaliby założyć sztaby, o których mówiłem. Jeżeli zdarzy się to nieszczęście, trzeba będzie rozbijać mur, co nam zabierze z dziesięć minut; w każdym razie ja podejdę do bramy pierwszy. Jeden ogrodnik jest przekupiony; możecie się domyślić, że nie pisnąłem mu słowa o swoich zamiarach. Przebywszy bramę, bierzemy się na prawo i jesteśmy w ogrodzie; tam zaczyna się wojna, trzeba kłaść każdego kto się nawinie. Będziecie używali, to się rozumie, jedynie szpady i puginału; najmniejszy wystrzał poruszyłby całe miasto, zaatakowanoby nas przy wyjściu. To nie znaczy abym z trzynastoma zuchami takiemi jak wy nie czuł się zdolny przejść przez ten kur-