Styl wyroku pokrewny jest stylowi trybunałów sądowych owej epoki.
Jakiekolwiekby miał czytelnik zdanie o szacunku którego trybunały miłosne zażywały u współczesnych, niech zważy, jakie są dziś, w r. 1822, przedmioty rozmowy najszanowniejszych i najbogatszych dam w Tulonie i Marsylji.
Czy nie były one weselsze, inteligentniejsze, szczęśliwsze w r. 1174 niż w 1822?
Prawie wszystkie wyroki trybunałów miłosnych czerpią motywy z prawideł kodeksu miłosnego.
Ów kodeks miłosny znajduje się w całości w dziele kapelana Andrzeja.
Jest w nim trzydzieści paragrafów, oto one:
Powołanie się na małżeństwo nie jest dostateczną wymówką od miłości.
Kto nie umie ukrywać, nie umie kochać.
Nikt nie może się oddawać dwom miłowaniom.
Miłość może zawsze wzrastać lub maleć.
Niema smaku to, co jedno z kochanków bierze siłą od drugiego.
