Strona:PL Stendhal - O miłości.djvu/334

Ta strona została przepisana.

„Niechaj ten wyrok, który wydaliśmy z osobliwą rozwagą i po zasięgnięciu zdania wielu innych dam, będzie dla was prawdą stałą i niezłomną. Tak osądziliśmy, Roku Pańskiego 1174, trzeciego dnia kalendów majowych, terminu VII[1]“.

  1. „Utrum inter coniugatos amor possit habere locum?
    „Dicimus enim et stabilito tenore firmamus amorem non posse inter duos jugales suas extendere vires, nam amantes sibi invicem gratis omnia largiuntur, nullius necessitas ratione cogente; jugales vero mutuis tenentur ex debito voluntatibus obedire et in nullo seipsos sibi ad invicem denegare...
    „Hoc igitur nostrum judicium, cum nimia moderatione prolatum, et aliarum quamplurium dominarum consilio roboratum, pro indubitabili vobis sit ac veritate constanti.
    Ab anno MCLXXIV, tertio calend, maii, indictione VII“. Fol. 56.
    Wyrok ten zgodny jest z pierwszem prawidłem kodeksu miłosnego: Causa conjugii non est ab amore excusatio recta.