zbyt zuchwałym? Nie. Im będzie się zuchwalszym, tem bardziej zyska się reputację miłego chłopca.
Jednego dnia nadskakiwać, drugiego być obojętnym: dobra taktyka.
Nigdy nie zapominać tego: zbyt często użyczam swojej inteligencji drugim. Ludzie nie działają wedle tego co jest, albo co się wydaje mnie, ale wedle tego co się wydaje im.
Zasada Laroche’a[1]: mieć udział we wszystkich przyjemnościach kobiet, dostarczać im ich bezustanku. Nie jestem różą, ale często zbliżam się do królowej kwiatów.
Wszędzie istnieją rzeczy albo ludzie, których wpływ podupada: rzekłbyś, iż tacy czekają tylko człowieka, któryby się ośmielił z nich zażartować, aby obudzić powszechny śmiech. Trzeba być tym człowiekiem. Nadużywając zręcznie tej sztuki ośmieszania, człowiek staje się groźny dla rywalów.
Ponieważ w gruncie mężczyźni i kobiety pragną tego samego, porozumienie nie powinno być trudne. Toteż tysiąc dróg wiedzie do tego, co nazywamy szczęściem, kiedy się pragnie jakiejś kobiety.
— Uprzedzać zawsze o sekundę przesyt jaki mógłbyś budzić ty albo twoje powaby, nie być nigdy takim jak inni.
Niema uczciwej kobiety, któraby nie była znudzona swoim stanem[2]. Wierzę w to w teorji; postaram się sprawdzić to w praktyce.
— Czy istnieje kobieta, któraby nie żyła nigdy z nikim prócz męża, jeśli jest mężatką, a z jednym mężczyzną jeśli jest jeszcze panną?
— Valmont[3] powiada, że to serce dostarcza nam największych rozkoszy. Niebezpieczne jest atakować kobietę pogrążoną w tkliwej zadumie: trzeba wtedy być sentymentalnym i nigdy, zwłaszcza sam na sam, nie obawiać się śmieszności. Przecież niema świadka!
