Strona:PL Stendhal - Pamiętnik egotysty.djvu/119

ŻYCIORYS PANA BEYLE PRZEZ NIEGO SAMEGO.

I

 Henryk Beyle, urodzony w Grenobli w 1783 r., umarł w.... (... października 1820 r.). Przeszedłszy studja matematyczne, był jakiś czas oficerem w 6-tym pułku dragonów (1800—1801—1802). Gdy nastał krótki pokój, pognał do Paryża za kobietą którą kochał, podawszy się do dymisji, czem bardzo pogniewał swoich protektorów. Udawszy się do Marsylji za aktorką która miała tam grać pierwsze role tragiczne, wrócił do armji w 1806 r. jako adjutant przy komisarjacie wojny. Poznał w tym charakterze Niemcy, był obecny przy tryumfalnem wejściu Napoleona do Berlina, które wywarło na nim wielkie wrażenie. Jako krewny pana Daru, ministra wojny, trzeciej z rzędu figury po cesarzu i księciu de Neufchâtel, pan B... poznał zbliska wiele kółek tej wielkiej machiny. Był urzędnikiem w Brunswicku w r. 1806, 1807 i 1808, i wyróżnił się tam. Studjował w tem mieście język i filozofję niemiecką, powziął dosyć lekceważenia dla Kanta, Fichtego, etc., niepospolitych ludzi, którzy budowali jedynie uczone domki z kart.
 Pan B... wrócił do Paryża w 1809 r., odbył kampanję wiedeńską w 1809 i 1810.
 Za powrotem, mianowano go audytorem w Radzie Stanu i generalnym inspektorem ruchomości korony. Oprócz tego powierzono mu biuro Holandji w administracji listy cywilnej Cesarza. Znał księcia de Frioul. W 1811 r. odbył krótką podróż do Włoch,