Strona:PL Sue - Żyd wieczny tułacz.djvu/180

a ponieważ to przypuszczenie było prawdopodobnem, tej okoliczności przypisał potrzebę ukrywania się jenerała Simon.
 Po chwili milczenia rzekł do kontrabandzisty:
 — Czy wracasz do Batawji?
 — Tak jest... i to bardzo spiesznie... Już długo z panem gawędzę... a obawiam się, aby mnie nie śledzono...
 — Czy podejmiesz się odprowadzić mego konia do miasta?...
 — Ale jak mnie zobaczą...
 — Mój dom jest za miastem, między drzewami, obok nowego meczetu...
 — Wiem, wiem, rozpowiedział mi jenerał Simon o pańskiem mieszkaniu; udałbym się tam, gdybym pana nie spotkał tu... to niech mi pan da konia...
 Dżalma zeskoczył lekko na ziemię, rzucił cugle kontrabandziście, odwiązał swego pasa, wyjął z niego mały jedwabny woreczek i dał go, mówiąc:
 — Byłeś wierny i usłużny... Masz. To niewiele... ale nie mam więcej.
 — Słusznie Kadża-Sing przezwany był „ojcem wspaniałego“, — rzekł kontrabandzista, kłaniając się z uszanowaniem i wdzięcznością.
 I puścił się drogą, wiodącą od Batawji, prowadząc za sobą klacz Dżalmy.
 Młody Indjanin udał się w zarośla, idąc śpiesznie ku zwaliskom Tchandi.