Strona:PL Sue - Awanturnik.djvu/94

 — Pan gubernator zabronił nam wchodzić do pokoju waszej wysokości — rzekł drogi — chyba, że nas wasza wysokość sam raczy wezwać. Pan baron zaraz przybędzie.
 Istotnie, w tejże chwili zjawił się gubernator wraz z p. de Chemerant.
 — Jakże dobrze się złożyło, że wasza wysokość się obudził — rzekł ten ostatni — bo właśnie szykowaliśmy się budzić pana.
 — O tej porze... a to poco?
 — Przypływ morza, wasza wysokość, zaczyna się o trzeciej rano... teraz mamy już wpół do trzeciej... do bulwaru mamy pół godziny drogi, szalupa zaś już czeka... czas w drogę...
 — Jestem gotów — rzekł spokojnie gaskończyk, narzucając płaszcz na mamiona.
 Księżyc nie zaszedł jeszcze i jasno oświecał całą zatokę Fort Royal, gdy szalupa, niosąca gaskończyka, przybywała ku fregacie „Fulminante“. Rzekomy książę, owinięty w szeroki płaszcz, rozsiadł się na honorowem miejscu szalupy.
 — Drogi panie — zwrócił się do p. de Chemerant — muszę opracować starannie mowę, z którą wystąpię wobec mych zwolenników... dlatego też będę mógł udzielić im posłuchania dopiero jutro przed południem... Obciąłbym też dostać się na pokład fregaty o ile możności bez hałasu.
 — Sądzę, wasza wysokość, że druhowie waszej wysokości, spoczywają jeszcze w głębokim śnie, są bowiem bardzo pomęczeni podróżą, a zgoła nie wiedzą, o której godzinie wasza wysokość się zjawi.
 — No, ten bałwan... przepraszam... ten dzielny Mortinier, może całą noc czeka na mnie — z niepokojem rzekł de Cronstillac, który przypadkowo podsłuchał kilka nazwisk bawiących na fregacie Anglików i teraz popisywał się tą znajomością.
 — Bardzo możliwe, wasza wysokość, rycerz ten bowiem najbardziej chyba ze wszystkich oddany jest waszej