Strona:PL Sue - Czarny miesiąc.djvu/203

oto kwestja do rozwiązania. Pewna kobieta ma kochanka...
 SERPENTINE: Cóż może być zwyczajniejszego!
 MARKIZ: I zdradza go.
 SERPENTINE: Ach, tak, to jeszcze zwyczajniejsze.
 MARKIZ: Pytanie: który kochanek jest w przyjemniejszam położeniu?
 BEAUDRICOURT: Oczywiście, że nowy.
 MONTAL: Ależ oczywiście, że dawniejszy!
 MAJOR BROWN: Co? Ten, którego opuściła?
 MONTAL: Oczywiście; dostały mu się tylko resztki serca... to trochę upokarzające!
 SAINT-LUCE: Ale znowu być porzuconym, to chyba przykrzejsze; być zdradzonym bardziej upokarzające.
 MONTAL: Ale było się wprzód kochanym... zerwało się pierwszy kwiat miłości.
 MARKIZ: Widocznie masz Montal jest przyzwyczajony do tego radzaju triumfów... chociaż chyba zwycięstwa nad Julją nie można nazwać zerwaniem pierwszego kwiatu miłości... No, ale powróćmy do tego zagadnienia.
 WSZYSCY: Jakto, jakto?
 MARKIZ: Dwóch z pośród nas jest w tem położeniu; jednego kochanka poświęciła dla drugiego. Rozpatrzmy najpierw całą sprawę, a potem wypowiemy się o niej.

(Ucztujący spoglądają na siebie ze dziwieniem; pan Labyrynthe ociera pot z czoła; przez chwilę panuje cisza).

 SAINT-LUCE (na stronie, patrząc na Serpentina): To chyba ja... ale kto drugi?
 SERPENTINE: Któż to?
 MARKIZ (ze śmiechem): Des Roches i i... pan Labyrynthe!

(Ogólne zdumienie).

 DES ROCHES (z trudem tłumiąc wzruszenie): Ciekawym, markizie, którym z nich jestem? Oszukanym, czy kochanym? (na stronie): O czem on mówi?... Co znaczy