Strona:PL Sue - Czarny miesiąc.djvu/277

 — Tak...
 — Lecz ja wybiorę... i wybrałam ciebie i nikt mego wyboru zmienić nie zdoła... Przecież mnie siłą do ślubu z tym baronem nie zmuszą.
 — Twój ojciec może rozkazać...
 — Będę nieugięta!
 — Może cię maltretować... może wywierać ma ciebie presję...
 — Już się do tego przyzwyczaiłam!
 — Mnie zabroni bywać...
 — No, to wtedy... będę musiała wybierać... między... Przyjdę tutaj i powiem ci: Edwardzie, jestem twoja, przybywam do ciebie... uciekaj ze mną... ty jesteś dobry, wspaniałomyślny...
 — A gdybym nie pozwolił na to, żebyś moją nędzę dzieliła?...
 — Jeżelibyś nie pozwolił?
 — Tak.
 — Jeżelibyś nie pozwolił... to chyba poto tylko, aby mój zgon widzieć!
 Pan de Montal smutno spuścił głowę i nic nie odpowiedział. Coraz bardziej się zastanawiał, Czy nie wplątał się w idjotyczną historję.
 — Rozumiem... — ciągnęła Teresa, z przejmującym wyrzutem — wolisz patrzeć na swoje i cudze nieszczęście, niż przyjąć poświęcenie kobiety... która tak gorąco cię kocha i błaga o...
 — Tereso, ty nie znasz litości!
 — A ty ją znasz?... A więc, skoro serca nasze są złączone... życie moje jest twojem życiem... moje szczęście twojem szczęściem, a twoje mojem... kiedy ty życie sobie odbierzesz, to i ja pójdę za twoim przykładem... jestem gotowa....
 Teresa była bliska jakiego ataku.
 — To nie są czcze pogróżki... ty mnie znasz... ty wiesz dobrze, jaki mam charakter... W tej chwili bawię u cie-