Strona:PL Sue - Głownia piekielna.djvu/204

bym rozmówić się z tobą w przedmiocie nader ważnym...
 — O cóż to idzie, panie?
 — Sprowadziłaś twego siostrzeńca do siebie i od dwóch miesięcy mieszka on w tym domu?
 — Tak jest, panie, i właśnie to względem tego biednego chłopca pragnęłam jeszcze dzisiaj wieczorem mówić z panem.
 — Otóż i ja chciałem o nim mówić z tobą, Zuzanno.
 — Pozwól mi pan usprawiedliwić się dla czego...
 — Sabina powiedziała mi już wszystko.
 — Mój Boże! pan zdajesz się gniewać.
 — Gniewać... nie, Zuzanno... ale jestem niespokojny... lękam się...
 — Lękasz się pan!... czego pan się lękasz?
 — Obecności twego siostrzeńca w tym domu...
 — Ah! panie.... gdybym mogła przewidzieć, że to panu będzie nieprzyjemnie, nie odważyłabym się nigdy sprowadzić tego biednego chłopca do siebie... ale on był tak nieszczęśliwy... ja zaś wiedziałam że pan jesteś