Strona:PL Sue - Głownia piekielna.djvu/247

cięzko potrafiła odpowiedzieć na ostatni jeszcze zarzut, który zachowałem sobie na sam koniec jako najsilniejszy...
 — Słucham więc tego zarzutu, mój ojcze... i tak samo z nim postąpię jak z innemi...
 — Wiesz... że ty strasznie groźna jesteś, moja córko?
 — Tak... tak... żartuj sobie... jednak oczekuję cię z całą odwagą...
 — Powiedz mi... kiedy kto tak daleko posuwa swojo poświęcenie dla kogo... więc mi go już bardzo kochać... nie prawdaż?
 — Koniecznie, mój ojcze...
 — Równie przypuścić trzeba że ktoś także bardzo kocha?
 — Ma się rozumieć.
 — Że kocha duszą i ciałem... że obecność osoby która się tak szlachetnie poświęca dla niego, zachwyca go i czaruje... słowem, że widzieć ją, i słyszeć, to jedyne dla niego szczęście? gdyż widok pięknego oblicza ukochanéj małżonki jest równie miłym jak widok jej cnót i zalet.... Lecz w twojem małżeństwie przez sen... to mi się najdziwniejszem wydaje... że...
 — Czemu nie kończysz, mój ojcze kochany?...