Strona:PL Sue - Głownia piekielna.djvu/255

kiego doznajesz dla pana Onezyma... dobre wyobrażenie jakie o nim powziąłeś...
 — Słucham... dokończ..
 — Dla tego wszystkiego myślisz o jego uleczeniu... że niechciałbyś może mieć krótkowidza twoim zięciem... — dodała Sabina rumieniąc się i spuszczając oczy w pomieszaniu swojem.
 — Do diabła!... jakże ty szybko postępujesz!... O! ja nie udzielam tak prędko mego przyzwolenia... Ale, uspokój się... nie zupełnie ci jeszcze odmawiam, i najlepszym dowodem mych dobrych chęci jest to... że...
 — Że?
 — Uściskaj mnie jeszcze, — rzekł Iwon. Potem, zbliżając się do drzwi, dodał: — Zaczekaj tu na mnie... za godzinę wrócę do ciebie.
 — Wychodzisz, mój. ojcze?
 — W interessie bardzo ważnym...
 — I nic więcej mi nie powiesz?
 — Ani jednego słowa... Jestem okrutnym człowiekiem jak widzisz... Do zobaczenia... poczekaj na mnie i nie bądź zbytecznie niecierpliwą.