wycieczek; powiadają nawet że on do tego ubioru przywięzuje jakąś myśl przesądną.
„Kapitan Kamienne-serce ubrany jest zwykle w czarny kaftan i takąż kamizelkę, ozdobione srebrnemi guziczkami; szeroki pas pomarańczowy, na którym i broń jego jest zawieszona, utrzymuje szerokie spodnie z białego płótna podobne do majtek holenderskich rybaków lub do spódnic sterników z wyspy Batz; długie kamasze skórzane i niski a szeroki kapelusz, uzupełniają ten ubiór wygodny, poważny i melancholiczny zarazem.”
Przeczytawszy ten ustęp, ochmistrzyni dodała:
— Widzisz tedy, Segoffinie, iż przypadek zrządził, że ten korsarz nosi ubiór bretoński, podobny do tego jaki miał na sobie P. Cloarek w czasie téj nieszczęsnéj nocy, kiedy Pani umarła, i...
— Ah! zawołał Segoffin przerywając ochmistrzyni, — lękam się odgadnąć prawdę... Czytając ten artykuł, zdawało się pannie Sabinie widzieć portret owej tajemniczéj osoby, którą mniema być mordercą swéj matki...
— Niestety! tak jest, Segoffinie; to też w pewnym rodzaju obłąkania, powiedziała do Pana
Strona:PL Sue - Głownia piekielna.djvu/317
Ta strona została przepisana.
