Strona:PL Sue - Głownia piekielna.djvu/340

 — Pamiętam... ci dwaj ludzie których Teressa widziała.
 — Biedna dziewczyna widziała aż nadto dobrze... rzeczywiście dwóch mężczyzn, jakeśmy się późniéj dowiedzieli, dostało się do ogrody nie w celu uderzenia na mieszkanie nasze... ale dla rozpoznania drogi...
 — Więc ci dwaj ludzie należeli do owéj zbrojnéj bandy?
 — Jeden z nich był jéj przywódzca, mój synu.
 W téj chwili, kobieta doglądająca Onezyma, wszedłszy do pokoju, przerwała dalszą jego rozmowę z ciotką, i skinęła na pannę Robertową, że jéj ma coś powiedzieć.
 — Co chcesz? — zapytała pocichu Zuzanna.
 — Oto, Pan Segoffin przyjechał.
 — A pan Cloarek?
 — Pan Segoffin jest sam tylko i chce natychmiast mówić z Panną... Teressa poszła uwiadomić ją o tem; i Panna Sabina kazała mu przyjść do siebie.
 — Czy nic nie mówił o Panu.
 — Nie.
 — Idź teraz powiedzieć Pannie, że jeżeli mnie będzie potrzebowała, natychmiast do niéj przybędę.