Strona:PL Sue - Głownia piekielna.djvu/80

przybywający rzekł do oberżysty łamaną francuzczyzną:
 — Czy tu nie był pewien podróżny?
 — Podróżny, nazwiskiem pan Dupont? nie prawdaż?
 — Tak jest.
 — Pójdź pan ze mną, zaprowadzę go do pana Dupont.
 Połączywszy Anglika z Maltańczykiem, i podawszy im śniadanie, gospodarz otrzymał rozkaz ażeby im nie przeszkadzał i nie wchodził do pokoju, dopóki na niego nie zadzwonią.
 Gdy obaj cudzoziemcy zostali sam na sam, Maltańczyk uderzywszy z gniewem pięścią o stół, zawołał po angielsku:
 — Ten przeklęty kontrabandzista cofa się, wszystko zgubione.
 — Co mówisz?
 — Prawdę mówię... prawdę tak niemylną, jak to, że z radością utopiłbym nóż w sercu tego nędznika który nas zdradza.
 I blady z gniewu, Maltańczyk utkwił, nóż w stole.
 — Do pioruna! — zawołał Anglik wychodząc nareszcie ze zwykłéj sobie obojętności. —