Strona:PL Sue - Kuzyn Michał.djvu/51

go lokaja któremu przyjaciółka Walentyny poleciła oddać list na pocztę.
 Człowiek ten, trochę głupowaty, trochę włóczęga, szedł zwolna kołysząc się i trzymając w ręku poruczone sobie pismo. Pan de Luceval widząc w jego ręku list napisany zapewne przez Florencyę po owéj sprzeczce porannéj, uległ pod wpływem niepokonanego uczucia ciekawości. Przywołał więc lokaja który skwapliwie zbliżył się do niego i zapytał go:
 — Gdzie idziesz?
 — Idę, Panie, kupić fijołków dla Pani, i zanieść ten list na pocztę.
 — I pokazał swemu panu poruczone sobie pismo.
 Ten wziął bilet do ręki, spojrzał na niego i nie był w stanie ukryć żywego poruszenia jakie nagłe zdziwienie w nim wywołało; poczem, przyszedłszy nieco do siebie rzekł do służącego skinąwszy ażeby się oddalił.
 — Dobrze... ja sam ten list oddam.
 Gdy lokaj się oddalił, Pan de Luceval rzekł do męża Walentyny:
 — Przebaca Pan... lecz usłuchałem jakiegoś przeczucia, które mnie nie zawiodło;... ten list