Strona:PL Sue - Marcin podrzutek.djvu/1796

 — Przeszło sto tysięcy franków rocznie!...
 — Pięknie... Nielicząc dodatków?
 — Jakich?
 — Alboż to pomiędzy tymi książętami, markizami... nie ma takiego...coby to?... hę? — spytał Leporello znacząco poglądając na swą towarzyszkę.
 — Nie... poważnie odparła Astarté.
 — Ale bah!... i po chwilowym namyśle dodał Leporello — już rozumiem... ma się... jak to często bywa... ma się jakiegoś... co ją należycie...
 — Nie... z podwójną powagą odrzekła panna Astarté.
 — No, to może aktora?...
 — Nie.
 — Nie... nie... nie... a przecież sławna panna Baskina musi mieć kochanka, choćby nim był sam szatan.
 — Chyba że szatan... bo ona wcale nie ma kochanka.
 — No, to dwóch?... trzech?... dziesięciu?...
 — Ani jednego.
 — Astarté, ja ciebie poznać nie mogę, moja kochana.
 — Wiész przecie, że między sobą nigdy nie kłamiemy...
 — Kiedy tego nie potrzeba.
 — Rozumié się, a nie mam żadnego powodu taić przed tobą czy pani ma kochanka lub nie.