Strona:PL Sue - Marcin podrzutek.djvu/1828

hrabiemu krzesło i rzekła mu z najdoskonalszą spokojnością:
 — Racz pan usiąść.
 Hrabia nie usiadł, lecz zbliżył się do kominka i tam stanął, a panując nad Baskiną wzrostem swoim, powiedział jak mógł najspokojniejszym i najłagodniejszym głosem:
 — Pani się zapewne spodziewałaś moich odwiedzin, kiedy się aż tutaj dostać mogłem?
 — W rzeczy saméj... spodziewałam się że będę miała przyjemność widzeniu pana.
 — Mówmy otwarcie, — opryskliwie rzekł hrabia. Pragnąłem, aby syn mój zaślubił pannę Wilson...ale ten syn oświadczył mi wczoraj, że stanowczo odrzuci to małżeństwo, jeżeli ja...jego ojciec... (te wyrazy wymówił z lekkim gniewem) nie przybędę porozumieć się z panią...
 — Tak jest panie, — szyderczym i wyniosłym tonem odparła Baskina, — mam tę pretensyą...
 — Ab! pani masz tę pretensyą... — zaledwie powstrzymując się odparł pan Duriveau, — a więc pani zamierzasz... dyktować mi jakie warunki?
 — Warunki niezbędne; i pan z taką uprzejmością przybywasz poznać je... że z prawdziwą rozkoszą spieszę uczynić mu zadosyć... Oto są te warunki... Naprzód...
 — Dosyć moja pani! — gwałtownie zawołał hrabia, dosyć! Ponieważ pani przypuszczasz żem ty-