Strona:PL Sue - Marcin podrzutek.djvu/401

 Wykradacz zdawał się tak obojętnym na grożące mu niebezpieczeństwo, że Marcin patrząc nań zdumiony, zawołał:
 — Przybywają aby cię aresztować, i ty stoisz spokojnie Klaudyuszu?...
 Bête-Puante, nie odpowiadając, wziął Marcina za rękę i wyprowadził ze zwalisk piekarni, do których obaj się schronili, wszedł z nim na tamę, i przy świetle księżyca pokazał mu w dali, na przeciwnym brzegu stawu, kilku żandarmów galopem pędzących po drodze wiodącéj wprost do folwarku.
 — Żandarmi?... zawołał Marcin — uciekaj Klaudyuszu, uciekaj!
 — O zbyt ważnych rzeczach pierwéj z tobą pomówić muszę.
 — Ale za dziesięć minut tutaj przybędą!
 Bête-Puante zaprzeczająco poruszył głową.
 — Któż ich zatrzyma? — zapytał Marcin.
 — Śluza... słuchaj!...
 W rzeczy saméj, wśród głębokiej nocnéj ciszy, Marcin natężywszy słuch, usłyszał daleki szum silnego spadku wody.
 — A więc podniosłeś upust, Klaudyuszu?
 — Tak... od godziny... kiedym tu idąc dostrzegł tych jeźdźców na drugim końcu stawu... bo uważa-