Strona:PL Sue - Marcin podrzutek.djvu/728

cone; nadto sądziłem że nasz pan domyślił się zdradnego zamiaru i że nas czekają jakie niegodziwe sidła.
 Wkrótce obawa moja podwoiła się, gdyż po chwili la Levrasse wydobył z kieszeni pulares, napisał coś ołówkiem, wydarł kartę i przez głowę człowieka-ryby podał ją matce Major.
 Ta wzięta kartkę i nieczytając jéj, zdziwiona spojrzała na la Levrassa.
 — Dzieci tego słyszeć nie mogą, — powiedział jej la Levrasse, dziwne spojrzenie rzucając na Baskinę.
 Matka Major przeczytała... natychmiast na jéj twarzy zabłysła piekielna radość, i wnet zawołała:
 — Zgoda.
 Potém, oddawszy kartkę pajacowi, srodze, niedowierzającym tonem spytała:
 — A ty? czy zgadzasz się na to?
 — Bah, tak mi się zdaje... przeczytawszy, z nikczemnym uśmiechem, odpowiedział pajaco, — kiedy zbrakło... to się znajdzie.
 — Tak! gniewnie zawołała matka Major... ale ja tu jestem!
 — No, i cóż, zgoda czy nie? — powtórzył la Levrasse niezważając bynajmniéj na wykrzyknik megery.
 — Dobrze... dobrze, zgoda, — odparła matka Major.