Strona:PL Sue - Milijonery.djvu/72

uchylonemi nieco drzwiami i podsłuchała następującą rozmowę:
 — Mój panie, — rzekła chora głosem opryskliwym, — pytałeś mnie czy się nazywam Lacombe, i czy jestem chrzestną matką Maryi Moreau; odpowiedziałam ci że tak jest. Teraz, czego pan chcesz odemnie? Wytłómacz się pan.
 — Naprzód, moja kobiéto kochana....
 — Nazywam się pani Lacombe!
 — Do djabła! A więc, moja pani Lacombe, powtórzył nieznajomy z wyrazem szyderskiego poszanowania, — najprzód winienem ci powiedziéć kto jestem, potém powiém czego chcę.
 — Słucham.
 — Jestem kommendantem de la Mirandière i wskazując palcem na swoją nową wstążkę dodał: — Dawny wojskowy, jak pani widzisz dziesięć kampanii, sześć ran.
 — Mało mnie to obchodzi. Cóż więcéj?
 — Mam najpiękniejsze znajomości i stosunki w Paryżu, książęta, hrabiowie, margrabiowie...
 — Co mnie tam do tego!