Strona:PL Sue - Siedem grzechów głównych.djvu/1098

zaprzedawać. Ostatnie uczucie tak nim poruszyło, że myślał tylko o wyjaśnieniach, których mu miał udzielić Komandor. Zwracając się więc ponuro do niego, rzekł, pokazując bilet wizytowy.
 — Pan ten bilet u mnie zostawił?
 — Ja, mój przyjacielu, ale...
 — Możeby mi pan powiedział — przerwał mu Ludwik — z jakiej przyczyny na odwrotnej stronie napisany jest adres panny Mariety Moreau?
 — Co pan mówi — odezwał się Komandor, zafrasowany tem pytaniem — pan się mnie pyta...
 — Pytam się pana, dlaczego adres panny Mariety Moreau jest umieszczony na odwrotnej stronie biletu.
 — Zaiste! klient mój traci zmysły — pomyślał lichwiarz. — Jakto? ja panu opowiadam o ojcowskich miljonach, a pan mnie zapytuje o jakąś gryzetkę?
 — Jeżeli się pytam, mój panie, to też żądam odpowiedzi.
 — Do djabła, mój przyjacielu, pan odzywa się do mnie takim głosem?
 — Głos ten, mój panie, jest mój; tem gorzej dla pana, jeżeli go obraża!
 — Panie! — zawołał lichwiarz niby oburzony, podkręcając wąsa. — Ja już kilkakrotnie dałem dowody odwagi; stary, ranami okryty weteran, wiele przebacza. Dlatego też, mój kochany kliencie, adres tego miłego dziewczęcia sobie zanotowałem, aby go nie zapomnieć.
 — Pan zna pannę Marietę?
 — Parbleu!
 — I pan się do niej zaleca?
 — Cokolwiek.
 — I ma nadzieję?
 — Wielką!
 — A ja rozkazuję panu, aby więcej noga jego tam nie postała!
 — Ah! — pomyślał lichwiarz — to rywal? a to ko-