Strona:PL Sue - Siedem grzechów głównych.djvu/1448

 — Zazdrościć... dobrze!... Zazdrość... uczucie dobre — powtarzał Fryderyk, jak gdyby uszom swoim nie chciał uwierzyć. — Zazdrość... szkaradna zazdrość... która toczy... pożera... zabija...
 — Moje biedne dziecię, Loara o mało nie stała się twym grobem. Gdyby się to nieszczęście było spełniło... matka twoja, nieprawdaż? byłaby wołała: O! przeklęta rzeko, która pożerasz, która zabijasz. O! przeklęta rzeko, któraś pochłonęła mego syna...
 — Niestety! panie David.
 — A jeżeli się obawa wezbrania sprawdzi, ileż to głosów w rozpaczy swej wołać będzie: O przeklęta rzeko! Zniszczyłaś nasze domy, zatopiłaś nasze pola... Czy złorzeczenia te będą sprawiedliwe?
 — Aż nadto, panie David.
 — Tak jest, a jednak ta rzeka, ta przeklinana, użyźnia swe brzegi, przynosi bogactwa miastom, przez które przechodzi. Tysiące statków, obładowanych wszelkiego rodzaju płodami, przerzynają jej powierzchnię; ta tak przeklinana rzeka, spełnia nareszcie to użyteczne, to płodne posłannictwo, jakie Bóg nadał wszystkiemu, co z Jego ręki wychodzi, gdyż mówić, że Bóg stworzył rzeki dla wylewów i spustoszenia, byłoby to bluźnierstwem. Nie, nie! to tylko ludzka ciemnota, niedbałość, egoizm, chciwość, wzgarda miłości bliźniego, nazywa klęskami niebieskie dary Stwórcy.
 Fryderyk, uderzony temi słowy swego nauczyciela, słuchał go z coraz żywszem zajęciem.
 — Przed chwilą dopiero — mówił dalej David — gdyby nie ten ogień, którego zbawienne ciepło ogrzało twoje zlodowaciałe członki, byłbyś może umarł. A tymczasem, jakże okropna jest plaga ognia! Trzebaż więc złorzeczyć ogniowi i Stwórcy? Cóż ci więcej powiem? Mamy przeklinać parę, która zmieniła postać świata, dlatego, że zrządziła także i straszne nieszczęścia? Nie, nie! Bóg tworzy siły, a człowiek w wolnej woli swojej używa tych sił do złego lub do dobrego. A ponieważ Bóg jest jeden i nie-