Strona:PL Sue - Siedem grzechów głównych.djvu/1538

który mnie nic a nic nie obchodzi, będzie miał mieszkanie, życie i pranie bezpłatnie... a gdy dojdzie do lat osiemnastu... będzie sobie mógł zarobić sześćset franków, jeśli Bridou będzie z niego zadowolony... tym sposobem pozbędę się już jednego z karku.
 — Bez mego zezwolenia nikt nie może rozporządzać przyszłością mego syna.
 — Czy tak! — zawołał Jakób pewnym głosem.
 — Tak jest! Bastien... i choćbyś mnie zabił na tem miejscu, zawsze ci toż samo będę mówić.
 — Czy tak! — powtórzył olbrzym jeszcze groźniejszym głosem.
 — Powiadam ci... mój syn nie ruszy się ode mnie, pod kierunkiem swego guwernera będzie odbywał dalsze nauki... Jeżeli tego żądasz, przedstawię ci plany, jakie mam co do Fryderyka... i...
 — Ah! tak, tak! — odezwał się Jakób, doprowadzony do wściekłości tym oporem swej żony. — Dobrze! jutro wezmę za uszy tego bakałarza i wyrzucę go z domu; to już drugi, który mnie zniecierpliwił, i od którego się uwolnię. Co do ciebie.
 — Czegóż ja się mam spodziewać?
 — Wyniesiesz się stąd, tak jak inni...
 — Co, mówisz, Bastien?
 — Kiedy mi człowiek jaki, albo rzecz jaka stoi na zawadzie, wtedy pozbywam ich się z karku.
 — Więc ty mnie chcesz wygnać?
 — I to natychmiast!... Od siedemnastu lat nic z ciebie nie miałem. Podburzyłaś na mnie mego syna. Zmarnowałaś mój las, skradłaś moje srebro... to wszystko mnie gryzie, muszę więc raz położyć koniec. Ale poczekajno, gdzie to są twoje kosztowności?
 — Moje kosztowności? — powtórzyła Marja, zmieszana tem niespodziewanem pytaniem.
 — Tak, twoje kosztowności... które warte są około tysiąca franków... poszukaj ich i przynieś mi je tutaj,