Strona:PL Sue - Siedem grzechów głównych.djvu/1674

tyle śniegu! Dlatego też mówiłam do Zuzanny: „Wtedy, kiedy my jesteśmy dobrze osłonięte, kiedy siedzimy przed naszym kominkiem, mój biedny ojciec może jest w tej chwili w podróży, i drży z zimna w swoim powozie, tracąc całą godzinę czasu na jednę milę drogi, z powodu śniegu, gołoledzi i najgorszej drogi“?
 — Uspokój się, moje drogie dziecię, podróż moja, powtarzam ci, powiodła się jak najlepiej w świecie i bez żadnych większych trudów.
 — A dlaczegóż twój powrót został tak opóźniony, mój ojcze, wszakże to nie z powodu żadnego przypadku, nieprawdaż?
 — Nie, moje dziecię, ważność moich zatrudnień i interesów... oto wszystko.
 — Gdybyś wiedział, jak ja jestem niespokojna w czasie twojej nieobecności! Ale niepokoju tego, trwogi i lękań, przyznaję, że może przesadzonych, nie będę już więcej doświadczała, bo mi dotrzymasz twojej obietnicy, czy tak?
 — Jakiej obietnicy?
 — Że już nie wyjedziesz więcej, nie opuścisz mnie wcale.
 — Przyrzekłem ci to... gdyby wszakże jaka nieprzewidziana okoliczność...
 — O, nie przyjmuję żadnych nieprzewidzianych okoliczności... to tylko pozór...
 — Daj pokój... nie łaj mnie tylko...
 — Zostaniesz ze mną?
 — Zawsze...
 — Przysięgasz?
 — Daję ci słowo ojca.
 — Ah! — zawołała Sabina, rzucając się na szyję Iwona — spodziewałam się tego szczęścia, a jednak, nie mogę ci wypowiedzieć, jak mnie czynisz szczęśliwą. Zatem, aby cię wynagrodzić...
 — Cóż takiego? — zapytał Cloarek z uśmiechem