Strona:PL Sue - Siedem grzechów głównych.djvu/1785

tym sposobem, jakem to przewidział, zdołałem zabezpieczyć twój los i otoczyć cię wszelkim dostatkiem.
 „Jeszcze jedno usprawiedliwienie, moje dziecię.
 „Znałem twoje przywiązanie do mnie; niestety! po powrocie moim z pierwszej wyprawy przekonałem się, że skutkiem przerażenia, jakiego doznałaś w czasie zgonu twej biednej matki, nabawiłaś się pewnego rodzaju choroby nerwowej, która czyniła cię skłonną do ciągłych prawie napadów mimowolnej trwogi; przekonałem się, że, jak moja biedna Jenny, byłaś nadzwyczajnie tkliwą i drażliwa; postanowiłem tedy, porozumiawszy się w tej mierze z Segoffinem, zataić przed tobą moje niebezpieczne i awanturnicze powołanie... gdyż, dla ciebie, moje dziecię ukochane, byłoby rzeczą niepodobną do zniesienia to życie pełne trwogi i niespokojności; albowiem twoje przywiązanie do mnie byłoby ci ustawicznie nasuwało myśl o niebezpieczeństwach, na jakie się twój ojciec zdala od ciebie narażał.
 „Umówiliśmy się zatem z Segoffinem, że w twoich oczach i w oczach Zuzanny uchodzić będziemy za negocjantów, trudniących się handlem wyrobów rueńskich; częste nasze oddalenia były wtedy usprawiedliwionemi; a urządziłem się w taki sposób, że listy twoje do mnie pisane i adresowane do miejsc poprzednio przez nas obranych, były mi przesyłane do Dieppe: wróciwszy do tego miasta po moich wycieczkach odbierałem je dopiero i adresowałem do ciebie moje odpowiedzi z rozmaitych miejsc, z których za pomocą przedsięwziętych przeze mnie środków łatwo do ciebie dochodziły.
 „Takie były, drogie dziecię, wszystkie moje drobiazgowe zabiegi, ażeby cię pozostawić w błędzie i nie obudzić twego podejrzenia.
 „Przebacz mi te podstępy, ale konieczna ich potrzeba niechaj będzie mojem usprawiedliwieniem w twoich oczach.
 „Dwa lata temu lekarze upewnili mnie, że zbawienne