Strona:PL Sue - Siedem grzechów głównych.djvu/1867

celem jest pańska kuzynka, byłoby bardzo niebezpiecznie pozostawić ją w Paryżu, i — jakiekolwiek pan poweźmie co do niej postanowienie..
 — Wstąpi do klasztoru! — zawołał kanonik. — Dosyć mi już kłopotu i niepokoju sprawiła, a bezwzględnie nie lubię grać roli teatralnego opiekuna.
 — Seńora Dolores wstąpi do klasztoru; ale nie radzę ostawić jej w Paryżu, bo mógłby ją ten kapitan drugi raz wykraść.
 — Dokąd więc mam to nieszczęsne dziecko posłać?
 — Niech jeszcze dziś wyjedzie do Lyonu, znamy, tam bardzo znakomity dom, którego progi raz przestąpiwszy, jest niemożebnem takowy opuścić lub ze światem zewnętrznym wejść w porozumienie. Posłuchaj więc pan, co uczynimy: Po pierwsze, udamy się do pałacu sprawiedliwości, tam poszukam jakiej wpływowej osobistości, która poleci mnie królewskiemu prokuratorowi, w którego ręce pan odda skargę. Potem pośpieszymy do klasztoru, w remizach, którego zawsze czeka powóz podróżny, jedna z naszych drogich sióstr i zaufany, a gotowy na wszystko mężczyzna będą towarzyszyć seńorze Dolores; pan jej wyda swoje rozkazy, a najdalej w dwóch godzinach będzie w podróży do Lyonu, a jeszcze przed wieczorem będzie kapitan Horacjusz w więzieniu, gdyż spodziewając się, że pan cofnął skargę, opuścił prawdopodobnie swoją kryjówkę, której śladu nie mogliśmy odnaleźć. Jak tylko ten heretyk będzie w więzieniu, a Dolores opuści Paryż, zobaczysz pan jak ten pan Apetyt do pana przybędzie, a przy takiej zręczności, w czem panu dopomogę, jeżeli okaże się potrzeba, będziesz go pan miał w swojej mocy, i może z nim pan postępować podług upodobania.
 — Drogi Abbé, jesteś moim zbawcą — zawołał z rozpromienionem obliczem kanonik, powstając. — Jesteś bardzo sprytny, o czem mi już powiedział Ojciec Benoit w Kadyksie. Śpieszmy, śpieszmy! poddaję się na oślep