Strona:PL Sue - Siedem grzechów głównych.djvu/261

 Żaden przeto z ubiegających się o rękę Herminji konkurentów nie podobał się jej jeszcze, pomimo uczciwości ich zamiarów, które u kilku oparte nawet były na pewnej zamożności, gdyż jedni należeli do stanu kupieckiego, drudzy byli artystami, jak ona sama, inni zaś należeli do klasy komisantów, buchalterów i t. p.
 Bo też Herminja powinna była w wyborze swego męża okazać tenże sam gust, tenże sam delikatny takt, który jej we wszystkiem był wrodzony. Zbytecznem atoli byłoby nadmieniać, że stan kochanka, któregoby ona wybrała, czyby on był wysoki lub niski, nie miałby żadnego wpływu na jej miłość, wiedziała bowiem z własnego doświadczenia (a chlubiła się tem) ile wrodzonej szlachetności i zalet znajduje się nieraz w najskromniejszem, a nawet najkrytyczniejszem położeniu towarzyskiem; ale co ją dotąd najwięcej oddalało od wszystkich.zalotników, były to małoznaczące wady, na które inne kobiety nie byłyby nawet zwróciły uwagi, a które w niej żywą przecież budziły niechęć. W jednym, była to zbyt krzykliwa i głośna wesołość, w drugim zbyt wolne lub pospolite zachowanie się, w tamtym głos rażący, w tym śmieszna powierzchowność.
 A jednak niektórzy z tych odrzuconych kandydatów posiadali rzadkie przymioty serca i umysłu; Herminja pierwsza oddawała im sprawiedliwość, uważała ich za młodzież najlepszą, najgodniejszą w świecie, wymierzała im bezspornie należny szacunek, w potrzebie nawet okazywała im przyjaźń; ale miłości... nigdy.
 Herminja oddalała ich nie z lekceważenia, nie z szalonej zarozumiałości serca, ale poprostu, jak to sama mówiła swoim niepocieszonym konkurentom: dlatego, że nie czuła dla nich żadnej miłości, i że postanowiła raczej całe życie zostać panną, aniżeli pójść za mąż bez uczucia żywego i serdecznego przywiązania.
 A przecież Herminja, z powodu swojej dumnej i nader delikatnej tkliwości, nieraz musiała znosić bolesne cierpienia i rozmaite nieprzyjemności, tak nieodłączne od poło-