Strona:PL Sue - Siedem grzechów głównych.djvu/271

mi może prawo nazywania cię mojem kochanem dziecięciem; jeżelibyś mi pani chciała pozwolić na tę poufałość.
 — Będzie to jedynym sposobem okazania panu mojej wdzięczności za te uprzejme i pocieszające słowa, któremi pan do mnie przemówiłeś, lubo nieprzyjemne położenie, w którem mnie pan dopiero co widziałeś...
 — Co do tego — przerwał margrabia — uspokój się pani, ja...
 — O panie — zawołała Herminja z dumą — nie staram się wcale usprawiedliwiać z tego położenia i nie mam potrzeby rumienić się za nie, lecz ponieważ pan, z powodów dla mnie nieznanych, tyle okazujesz dla mnie współczucia, przeto obowiązkiem jest moim powiedzieć panu, dowieść, że to ani nieporządny sposób życia, ani też lenistwo, doprowadziły mnie do tego bolesnego położenia, w jakiem się po raz pierwszy w życiu mojem znajduję! Byłam przez dwa miesiące chora i nie mogłam dawać lekcyj; dopiero od kilku dni rozpoczęłam je na nowo i zniewolona byłam zużyć resztę moich szczupłych oszczędności. Oto jest szczera prawda; jeżelim więc zabrnęła nieco w długi, nastąpiło to jedynie wskutek mojej choroby.
 — Rzecz szczególna — pomyślał margrabia, porównywując w duchu datę śmierci hrabiny, z czasem, w którym choroba Herminji mniej więcej rozpocząć się mogła — ta biedna istota musiała zachorować wkrótce po śmierci pani de Beaumesnil. Byłożby to ze zgryzoty? — I tonem tkliwego współczucia margrabia dodał głośno:
 — I ta choroba, moje kochane dziecię, była bardzo ciężka? Może byłaś zbytecznie obciążona lekcjami?...
 Herminija zarumieniła się; jej pomieszanie było widoczne; musiała uciec się aż do kłamstwa, ażeby zataić prawdziwą, i świętą przyczynę swojej choroby; odpowiedziała wreszcie z jawnem wahaniem:
 — Rzeczywiście, panie, byłam trochę przeciążona; wskutek tego nastąpiła pewna niemoc, ociężałość; ale, dzięki Bogu, dzisiaj jestem już zupełnie zdrowa.