Strona:PL Sue - Siedem grzechów głównych.djvu/538

chwili odzywa się do ciebie najlepszy przyjaciel twej matki, prawie twój ojciec. Wszystko to zdaje mi się bardzo ważnem; drżę z obawy, ażeby twój szlachetny charakter nie uniósł cię zbyt daleko, więc dałaś już panu Oliwierowi Rajmund formalne przyrzeczenie?
 — Tak, panie.
 — I kochasz go?
 — Kocham i poważam, mój dobry panie de Maillefort.
 — Pojmuję to, niestety! moje kochane dziecię, po tych bezecnych odkryciach na onegdajszym balu, czułaś więcej, niż kiedykolwiek potrzebę szczerej, bezintesownej miłości; pojmuję także, że w szlachetnej propozycji pana Oliwiera Rajmond znalazłaś nadzwyczajny urok, więcej nawet powiem, może pewną rękojmię twojej przyszłości; pomimo tego jednak nie postąpiłaś rozsądnie, dając formalne zobowiązanie. Zastanów się! Wszakże ty znasz pana Oliwiera ledwie od kilku dni.
 — Prawda, panie de Maillefort, ale wszakże nie potrzebowałam dłuższego czasu, kiedy oczy moje zostały otwarte, ażeby się przekonać, że pan mnie jak najszczerzej kocha, i że Herminja jest najszlachetniejszą na świecie istotą. O! wierzaj mi pan, ja się nie mylę co do pana Oliwiera.
 — Mój Boże! pragnę z całego serca uwierzyć twym słowom, moje dziecię. Młodzieniec ten jest najlepszym przyjacielem pana de Senneterre. Dla mnie, przyznaję się, jest to już bardzo dobrem poleceniem; pomimo tego jednak, obawiając się, ażeby przywiązanie nie zaślepiło Geralda względem jego dawnego towarzysza broni, starałem się zasięgnąć o nim niektórych wiadomości.
 — I cóż — zapytała Ernestyna jednocześnie z Herminją.
 — Oto, moje dzieci, najlepszym dowodem, jak korzystnie te wiadomości dla niego wypadły jest to, że wszystkiemi siłami i całym kredytem, starałem się