Strona:PL Sue - Siedem grzechów głównych.djvu/807

łem poświęceniem i gorliwością spełnisz posłannictwo, które ci poruczam.
 — Wasza Cesarska Wysokość może zupełnie na mnie polegać.
 — Wiem o tem, ale i o tem także wiem, że otrząsnąwszy się z pierwszego odurzenia, i nie będąc powściągany swojem uszanowaniem i posłuszeństwem dla mnie, hrabia Franciszek starać się pewnie będzie w podróży swojej usunąć się z pod twego dozoru i bądź co bądź powrócić do Paryża. Gdyby miało nastąpić to nieszczęście, pamiętaj pan, że cały mój gniew spadłby wtedy na ciebie.
 — Jestem pewien, że nie zasłużę bynajmniej na wyrzuty Waszej Cesarskiej Wysokości.
 — Spodziewam się, mój panie. Zresztą, nie zaniedbaj pisać do mnie dwa razy dziennie dopóty, póki nie dostaniesz się do granicy.
 — Wykonam niezawodnie ten rozkaz Waszej Cesarskiej Wysokości.
 — Skoro się dostaniesz w granice prowincyj nadreńskich, oddasz tę depeszę władzy wojskowej.
 — Rozumiem.
 — Przybywszy do celu podróży, uwiadomisz mnie pan o tem, i otrzymasz wtedy ode mnie nowe rozkazy.
 W tej chwili, usłyszawszy, że ktoś lekko zapukał do drzwi, książę rzekł do majora:
 — Zobacz pan, kto tam jest.
 Tu drugi adjutant oddał list majorowi, mówiąc do niego pocichu:
 — Poseł meksykański złożył mi ten list do Jego Cesarskiej Wysokości.
 I adjutant wyszedł.
 Major złożył list arcyksięciu, uprzedziwszy go zarazem od kogo pochodzi.
 — Zalecam ci powtórnie, majorze, jak największą baczność — dodał arcyksiążę, kładąc odebrany list przy